Inclusieve transities

De samenleving en economie ondergaan enkele ingrijpende transities. Wat deze transities gemeen hebben: ze zijn alle langdurige, soms decennia omvattende processen. En ze hebben een bepaalde mate van ‘onvermijdelijkheid’ over zich – tenminste, als het aan beleidsbepalers ligt. Alsof de overheid tegen haar burgers zegt, in de woorden van publicist Paul Scheffer: ‘Wen er maar aan’. Maar niet iedereen wil en kán aan deze veranderingen ‘wennen’.

Dit onderzoek keek naar de mate waarin bewoners van Zuid-Holland een viertal grote maatschappelijke transities als ‘toegankelijk’ ervaren – nu, en met het oog op de toekomst. Zijn ze positief of negatief over deze veranderingen, en waarom? Hebben ze het gevoel dat ze mee kunnen? Zien ze deze veranderingen als onvermijdelijk? En hoe hangen zaken als leeftijd, opleidingsniveau en maatschappelijk vertrouwen met deze attitudes samen?

Het onderzoek diende inzicht te geven in aanknopingspunten voor (provinciaal) beleid om inwoners die (gevoelsmatig en/of fysiek) moeilijk grip hebben op deze transities niet alleen te horen, maar ook te bereiken en te betrekken. De te onderzoeken transities betroffen flexibilisering van de arbeidsmarkt, de energietransitie, de digitale revolutie en de multiculturele samenleving.

De resultaten van het onderzoek zijn op diverse manieren besproken: onder meer in een Plein1 bijeenkomst, als discussiestuk bij een rondetafelsessie van Provinciale Staten over het thema inclusiviteit en als onderdeel van een aflevering van de podcastserie ‘De Achtertuin’.